آيا "ندا" هنوز زنده است؟ اين سئوال بي خوابم مي كند!

استبداد از "روح ندا" هم آزار مي بيند!

مادر داغدار و صبور "ندا آقا سلطان" در گفتگويي گفته است "ندا" به خواب خواهرش آمده و گفته:"من هنوز زنده ام!" و از او خواسته به وسايل اتاقش دست نزنند! مادر "ندا" بدون نتيجه گيري خاصي فقط اين خواب را بيان كرده اما آيا براستي ندا هنوز زنده است؟ و آيا هنوز به زندگي اش ادامه مي دهد؟ داستان چيست؟

روز سي خرداد گلوله يك "فدايي رهبر"، سينه نداي ايران را شكافت و ظاهرا" او را كشت. اما از آنجا كه گرداننده امور، مأموريتي براي آن دختر مظلوم نوشته بود كه هنوز بايد ادامه يابد، ندا درست از لحظه بعد از مرگش، بار ديگر زنده شد و به بُعد ديگري از زندگي ادامه داد.

آن روز، "جسم ندا" مُرد و مثل همه آدمهاي ديگر جسد بي جان او زير خروارها خاك دفن شد. اما "ندا" در بُعد تازه اي از هستي، در ابديتي كه تاريخ از او ساخت "زندگي ابدي" و "حق طلبي مؤثر" خود را آغاز كرد و بدون پاسپورت، بدون هزينه و بدون زحمت به سفري جهاني رفت، به تمامي جهان سفر كرد و حقانيت او جهاني شد. او آنچنان مظلومانه كشته شد كه از روز مرگش، موجب حيات و تحرك و جوشش و جنبش مردم ايران و حتي دنيا شده، آن اندازه كه خيلي سخت است او را يك مُرده بدانيم.

در تازه ترين رخداد، "ندا" موجب تقويت "علوم انساني" هم شده، رشته اي كه ولي فقيه و احمدي نژاد و جنتي و مصباح يزدي از آن نفرت دارند! اين دانشجوي فقيد فوق ليسانس فلسفه، عملا" باني و باعث پايه گذاري يك "بورسيه تحصيلي" براي دانشجويان ايراني در دانشگاه آكسفورد در انگليس شده تا در رشته فلسفه كه شاخه مهمي از "علوم انساني" است تحصيل كنند و براي ساختن دنيايي انساني و قابل درك مهيا شوند. "ندا" زنده است چون حالا باني تحصيل تعدادي دانشجو در همان علوم انسانيي شده كه مدتهاست رهبر جهموري اسلامي و روحانيون نزديك به او از آن به بدي ياد مي كنند و مدتي است خواستار حذف رشته هاي علوم انساني از دانشگاههاي كشور شده اند. پس "ندا" براستي هنوز زنده است؛ چون هنوز هم خشم كودتاچيان و استبدادگران مذهبي را بر مي انگيزد و كاري كرده كه سربازان خشمگين ديكتاتور، شبانه به قبر او هجوم ببرند و حتي سنگ مزار او را بشكنند. پس ندا زنده است زيرا هنوز آدمهايي را براي خفه كردن اثرش، شبانه به خانه ابديش اعزام مي كنند. همانطور كه افرادي را براي خفه كردن صداي ساير آزاديخواهان به خانه فعالان زنده سياسي و دانشجويان حق طلب و مردم معترض مي فرستند. پس ندا هنوز زنده است.

اما به محضي كه مي پذيريم "ندا" هنوز زنده است، يك سئوال بزرگتر مقابل ما قرار مي گيرد. اينكه :"براستي آيا ما هم زنده هستيم؟" داستان چيست؟ ما كدام سوي خط مرگ و زندگي، كدام سوي مرز ميان هستي و نيستي قرار گرفته ايم؟ چطور مي توان فهميد كه من و شما آيا هنوز زنده ايم يا نه؟ زندگي مي كنيم يا جزو آمار قبرستانها نرفته ايم و فعلا" نفسي مي كشيم و اسير روزمرگي هاي خود شده ايم؟ آيا ما زنده ايم و آيا موجب خروشي، جنبشي، خيزشي در اطراف خود و در "دنياي زندگان" هستيم يا خير، مدتهاست مُرده ايم و مثل اشباح در بين زندگان مي آييم و مي رويم؟ آيا مهر و عطوفتي در خوبان ايجاد مي كنيم؟ آيا خشمي از ديكتاتورها و بدكاران بر مي انگيزيم؟ آيا قدمي براي حق، عدالت و آزادي و ارزشهاي انساني بر مي داريم؟ اگر بر نمي داريم، آيا ما براستي زنده ايم؟ داستان چيست؟

دعايي براي همه ما: خدايا! معجزه اي كن! اشارتي، نگاهي، تا اين سئوال "بيدارم" كند نه "بي خواب". كاري كن اين سئوال باعث شود لااقل باقي عمرم را "بفهمم" براي چه زندگي خواهم كرد؟ و بدانم براي چه مي ميرم؟ بي تابم از اين سئوال كه اگر زندگي اين است كه ندا، بعد از خاكسپاري اش دارد و هنوز پراميد ادامه اش مي دهد، پس اين چيست كه ما داريم؟ پس اين زندگان بي ثمر كه مانند مردگان مي گذرند و بر سياهي زندگي شان سكوت كرده اند، ... آيا زنده اند؟ يا مرده اند؟ خدايا من از دنياي اين مردگان متحرك مي ترسم و ترجيح مي دهم شبها در قبرستان در ميان آن زندگان ابدي بمانم، تا روزها با اين مردگان حقيقي، اداي زندگي را درآورم. خدايا روح زندگي را از جان من مگير، جسمم به قربان زندگي! قربان زندگان.

امشب از اين سئوال خوابم نمي برد كه مرز زندگي تا كجاست؟ و مي دانم كه باز بي خوابي است و بي تابي. و من در عطش دانستن، تشنه تر خواهم ماند.. و باز: "گرداب مي ربايد و آبم نمي برد!"

توضيح: بورسیه ندا که توسط عده‌ای از خیرین به دانشگاه آکسفورد ارائه شده است به یاد ندا آقاسلطان نام‌گذاری شده است و توسط کالج کوئین این دانشگاه به دانشجویان رشته فلسفه در مقاطع لیسانس، فوق لیسانس و دکترای این رشته اهدا می‌شود. گفتنی است به نقل از وب‌سایت این کالج، دانشجویان ایرانی برای گرفتن این بورسیه که شامل تامین مخارج کالج دانشجویان می‌شود در الویت هستند.