• سانسور و توقیف نشریات، نشانه ضعف است نه قدرت! •
موضوع هسته‌ای، یک موضوع مرتبط با همه مردم ایران است. موافق و مخالف و منتقد دارد. دولت نباید به بهانه یا بی‌بهانه، دهان منتقدان را ببندد. حتی اگر منتقدانی غیرمنصفانه آن را نقد کنند، باید با منطق و استدلال با آنان مواجهه کرد؛ نه با حربه دم‌دستی و بی‌اثر «توقیف» و سانسور! توقیف نشریه ۹دی، و تذکر به روزنامه کیهان و سایت رجانیوز برای انتقاد از توافق هسته‌ای، مصداق بارز سانسور رسانه‌هاست.
من به عنوان یک اهل رسانه، وظیفه خود میدانم که از حقوق ضایع‌شده نشریات منتقد توافق هسته‌ای دفاع کنم و نسبت به توقیف و تذکر دولت به آنها سکوت نکنم. با اینکه من مواضع سیاسی و منش اخلاقی این سه رسانه را نمی‌پسندم و بارها توسط برخی از آنها مورد بی‌انصافی و اهانت قرار گرفته‌ام؛ اما «دفاع از حقانیت و آزادی» را یک فضیلتِ همیشگی میدانم. خاصه اگر پای دفاع از حقوق مخالفان به میان آید. وگرنه دفاع از دوستان، هنر نیست.
بنابراین امیدوارم که این دولت و وزارت ارشاد، مسیر اشتباه توقیف و سانسور و ممیزی را ادامه ندهند. موسیقی، کتاب، فیلم، نمایش و نشریه را می‌توان برای مدت زیادی «توقیف» و در بند و زنجیر کرد، اما این زنجیرها دوامی نخواهند داشت.
این نوشته تقدیم شد به مردی که به همه ما آموخت: «زنده باد مخالف من»!
[بابک داد]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر