۱۳۹۳ آبان ۱۹, دوشنبه

جسد لطیف دخترک، در سردخانه گورستان می‌لرزد! وای بر ما...


مهنا دختر شاد یک پدر و مادر معلول بود. حتی علائم ناگهانی فلج پاها و کرختی دست‌هایش باعث نشد که شور زندگی در او از بین برود. این آخری‌ها قلم در دهان می‌گذاست و نقاشی می‌کشید و جزو بچه‌های ممتاز مدرسه معلولان تبریز بود. او چندماه قبل از مرگ دردناکش، بخاطر نقاشی‌های زیبایش از دست استاندار آذربایجان شرقی جایزه گرفت. ولی بالاخره روز ۲۹ مهرماه؛ روح کوچکش به آسمان پرواز کرد.
از آن روز تا حالا مسئولان نگذاشته‌اند پیکر این فرشته کوچک در خاک سرزمین مادری‌اش آرام بگیرد. چرا؟ چون والدین او بهایی هستند! و در حکومت «علی زمان!» پیروان آئین بهائیت نه تنها حق زندگی و تحصیل و اشتغال ندارتد، بلکه حتی قطعه زمینی برای تدفین هم از آنان دریغ می‌شود.
حالا جسد این فرشته‌ی کوچولوی معصوم، بیش از ۲۱ روز است که در سردخانه گورستان «وادی رحمت!» تبریز می‌لرزد و او فقط یک قطعه‌ زمین برای آرمیدن ابدی در شهرش، در سرزمین‌اش و در وطنش می‌خواهد. آیا این خواسته‌ی زیادی است؟
کاش هرگز به‌جای پدر و مادر معلول این دختر نباشید که مسئولان یک بار بگویند جسد بچه را در گورستان میاندوآب دفن کرده‌اند. و یک بار بگویند هنوز در سردخانه تبریز است.
صدای مظلومیت این فرشته بیگناه باشیم. به خدا که کمترین کار ما، انعکاس این رنج و مظلومیت است. آن پیکر همچون گل، هنوز در سردخانه گورستان تبریز می‌لرزد. وای بر مسئولان نظام مقدس(!) که آبروی مسلمانی را برده‌اند. و وای بر من و تو، اگر تردید کنیم.
دکمه «اشتراک» را بزن؛ این بار «مهنا درد مشترک ماست»...‌
[بابک داد]

۲ نظر:

BabakDad گفت...

متن خبر: مسئولان از دفن پیکر یک نوجوان بهایی در تبریز که به علت بیماری فوت کرده بود ممانعت کردند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در روز سه شنبه ۲۹ مهرماه سال ۱۳۹۳ یک نوجوان ۱۲ ساله بهایی بنام مهنا سمندری به دلیل بیماری در شهر تبریز درگذشت ولی تاکنون مسئولین مربوطه با فشار اداره اطلاعات از صدور مجوز برای دفن پیکر این نوجوان بهایی خودداری کرده‌اند.
در همین رابطه یکی از شهروندان بهایی به هرانا این چنین گفت: «مهنا روز سه شنبه در بیمارستان در گذشت و به همین دلیل پدر و مادر او که هر دو معلول جسمی هستند خواستار انتقال دخترشان از بیمارستان به منزل جهت غسل و خواندن نماز میت شدند. رانندهٔ آمبولانس پس از اینکه متوجه شد که مهنا بهایی است اتومبیل خود را متوقف کرده و گفته است که او را فقط به وادی رحمت (گورستان تبریز) منتقل خواهد کرد ولی با اصرار بیش از اندازهٔ بستگان مهنا، بالاخره راننده راضی شد که او را به منزل ببرد. پیکر او پس از غسل و خواندن نماز میت و کفن شدن به روش بهایی اجباراً به سرد خانهٔ وادی رحمت تحویل داده شده است ولی هنوز دفن نشده است»
این فرد در ادامه اظهار داشت: «بهاییان تبریز پیش از انقلاب، گورستان مخصوص به خود را خریداری کرده بودند که این محل پس از انقلاب توسط دولت مصادره شد. پیکر اموات بهایی از آن زمان تا سال ۱۳۹۰ در‌‌‌ همان گورستان عمومی تبریز دفن می‌شد و از بابت اجرای مراسم کفن و دفن بهایی مشکلی نبود ولی در مرداد ماه سال ۹۰ پیکر یک خانم بهایی که پس از مرگ به سردخانه تحویل داده شده بود، اجازه دفن داده نشد و مسئولین اعلام کردند که از این پس، بهاییان را دفن نخواهند کرد. در طی این سه سال بالغ بر ۲۰ فرد بهایی در تبریز فوت نموده‌اند که تمامی اجساد بدون اجازهٔ خانوادهٔ متوفی به شهر می‌اندوآب یا ارومیه منتقل شده و در آنجا خود مسئولین، آن‌ها را دفن کرده‌اند. گفتنی است که طبق احکام دیانت بهایی جسد نباید به محلی که بیش از ۱ ساعت از محل فوت فاصله دارد حمل شود و شهر می‌اندوآب و ارومیه هر دو بیش از یک ساعت با شهر تبریز فاصله دارند.»
نقل از هرانا

ناشناس گفت...

جناب بابک داد باتشکراز انتشار خبر متوفی مهنای عزیز.بنده از نزدیک خانواده ی سمندری را می شناسم ومیدانم که آنها چه سختی هایی را در تربیت وبزرگ کردن این طفل معلول در حالی که خودشان هم معلول بودندکشیده اند لازم به ذکراست که بعداز مهنای عزیز یک متوفی دیگر بهایی بنام نرگس برقی نیز حدود یک هفته قبل دارفانی را وداع کرده که اونیز به علت بهایی بودن اجازه ی دفن صادر نشده است ودر سردخانه ی گورستان وادی رحمت تبریز نگهداری می شود.بهاییان ایران کاملا آگاهند که مسئولین گورستان وکسانی که اینگونه امور به آنها مربوط می شودبه هیچ وجه مایل به اینگونه اجحاف نسبت به هموطنان بهایی خودنیستند واین دستور فقط وفقط از بیت رهبری صادر شده وآنها هم از ترس خودشان کاری نمی توانند انجام بدهند واین قضیه را بارها به صاحبان عزاگفته اند باتشکر از آن جناب ....به امید ایرانی آباد برای تمام هموطنان عزیز از هر گروه ونژاد وعقیدهای