اين روزها بازار آهنگرها در كشورهاي عربي سكه است. آنها بعد از ساختن قفس نود متري براي دادگاه حسني مبارك و اعضاي دولتش، اكنون بايد براي يك فهرست طولاني از ديكتاتورهاي منطقه قفس آهني بسازند. امروز «معمرالقذافي» هم به اين فهرست افزوده شد و حكومت چهل و يكساله او به دست مردم ليبي سرنگون گرديد!
ساعاتي قبل محمد القذافي پسر او و رئيس كميته المپيك ليبي در حال مصاحبه تلفني با الجزيره، خبر داد كه مخالفان وارد خانه اش شده اند. لحظاتي بعد او به اسارت مردم درآمد و خبرش را هم به همان شبكه الجزيره گفت. با اينكه لحن و سخنان محمد قذافي در اين آخرين مكالمه، حتي كمي بوي ندامت و پشيماني مي داد؛ اما ديگر خيلي دير شده بود و مردم از زير آوار بمب افكنهاي قذافي پيشروي كرده و به خانه فرزند او رسيده بودند. نه بمب افكن ها و نه سلاحهاي مرگبار سرهنگ قذافي هم مانع از سونامي خشم ملت ليبي نشد. و قذافي با همه ديوانگي اش سقوط كرد. از ساعتي قبل همچنين تصاوير تأييد نشده اي از جسد قذافي در اينترنت منتشر شده است كه اگر صحت داشته باشند، در آخرين نگاهش هم گيجي و ناداني و نوعي نفرت از آدمها ديده مي شود.
نمي دانم پارسال در همين روزها، واقعا" چه كسي گمان مي كرد كه اين چهار تن كه در اين تصوير شادمانه و پرغرور در كنار يكديگر ايستاده اند، در عرض چند ماه، يكي بعد از ديگري از پاي در آيند و حكومت طولاني خود را با طوفان اراده مردم از دست بدهند؟ در اين تصوير معمر قذافي از همه شادمان تر و متكبرتر ايستاده و علي عبدالله صالح رهبر يمن، عبدالله بن علي رهبر تونس و حسني مبارك رهبر مصر به اندازه او تبختر و غرور دارند و همگي از وقوع سونامي سقوط خود بي خبرند. چهار انقلاب بزرگ در كمتر از يك سال! ما در حساس ترين نقطه تاريخ ايستاده ايم و شاهد اتفاقات بزرگي هستيم كه با اين تعدد كمتر رخ داده است.
سونامي ادامه دارد و زودتر از آنچه تصورش را بكنيم خبرهاي خوش از سوريه هم به گوش خواهد رسيد. «بشار اسد» ديكتاتور كودن سوريه كه راه قذافي را در كشتن بي رحمانه ملت خود در پيش گرفته، هرگز به اندازه معمرقذافي حتي جسارت و پايداري ندارد و با تمامي كمكهايي كه از سوي حكومت ايران دريافت مي كند، نخواهد توانست در مقابل اراده مردم سوريه ايستادگي كند. هرچند ماندن او در قدرت، براي حكومت اسلامي ايران آنقدر حياتي هست كه ايران، در اقدامي بي سابقه، كمكهاي مالي خود را به گروه فلسطيني «حماس» قطع كرده و حماس را به دليل عدم حمايت از بشار اسد گوشمالي داده است. اما اينها هم مانع از سقوط بشار اسد نخواهند شد.
ناگفته پيداست كه حلقه پاياني اين زنجيره، حكومت اسلامي ايران است. حكومتي كه سالهاست به دليل كمك مالي به گروه حماس، در فهرست تحريمهاي جهاني قرار دارد و سالهاست ملت ايران را در معرض انواع تحريمها قرار داده اما آن كمكها و حمايتها را از حماس قطع نكرده بود. با اين حال به محض سرپيچي گروه حماس از پشتيباني از بشار اسد، اين گروه هم مورد غضب حكومت ايران قرار گرفت تا معلوم شود «ناراستي» و فريبكاري در تمامي زمينه ها (حتي در زمينه حمايت از ملت فلسطين!) در عملكرد حكومت ايران وجود داشته و وجود دارد.
قذافي رفت! به همين سادگي. و روزهاي بزرگ عبرت در راهند. روزهايي كه خداوند در تمامي اديان وعده اش را داده است. اينكه وقتي ملتها براي تغيير وضعيت خويش برخيزند، خدا هم آنها را ياري خواهد كرد و به فتح و ظفر نهايي خواهد رساند. و به زودي روزهايي فرا مي رسند كه تبه كاران و ديكتاتورهاي خونريز حسرت خواهند خورد كه چرا زودتر از خواب مستانه غرور و نخوت و غفلت بيدار نشدند و جلوي اين سيلاب ويرانگر را نگرفتند و تسليم رأي مردم خويش نشدند. آن روز مانند اتفاقي كه ساعاتي قبل در كاخ «محمد قذافي» رخ داد، براي هر پشيماني و ندامتي دير خواهد بود و ناگهان آوار نفرت مردم، صداي فرزند ديكتاتور را به لرزش و وحشت در مي آورد و تمام!
فيس بوك همگاني بابك داد
فيس بوك همگاني بابك داد
۱۵ نظر:
همشون رفتنی هستن. این دومینو همچنان ادامه داره و کت و کراوات و عبا و امامه هم سرش نمیشه.
مرسی دادا بابک . زیبا و عالی بود.
در مورد ایران میبینیم که خواست آمریکا برای تغییر رژیم خیلی بیشتر است نسبت به لیبی یا سوریه ولی مردم ایران برخلاف مردم لیبی یا سوریه هنوز اراده و انگیزه قوی برای تغییر از خود نشان نداده اند.
به نظر من نقش آمریکا در تحولات جهان عرب بیشتر از 20 درصد نبود. چهل درصد خواست مردم و چهل درصد هم زنجیره غیر قابل پیش بینی حوادث
تجربه لیبی نشان داد که برای ساقط کردن دیکتاتورهای کشورهای نفت خیز باید شریان درامد نفت را مختل کرده و به نوعی عملی هم مردم معترض کشورهای استبداد زده مانند ایران را یاری داد تا از شر این حکومت های احمق و زالو صفت نجات پیدا کنند.اراده مردم بدون حمایت خارجی و قطع نفت به هیچ دردی نمی خورد
جمهوری آخوندی هم بدون مداخله آمريکا نخواهد رفت.من سرنگونی بدست ملت را ترجیح میدادم, ولی اپوزیسیون قادر به سرنگونی این رژیم قبل از دستیابی به سلاح هسته ای نیست و در نتیجه با محو اسراییل بدست احمدی نژاد ایران هم محو خواهد شد پس همان بهتر که هر چه زودتر رژیم با حمله نظامی ساقط شود."موفق باشی آقای دادعزیز ما"
بابک یادت است اوایل همین انقلاب سیاه ها، روزی قذافی به خمینی کمک کرد حالا قذافی هم رفت و اکنون نوبت ایران آزاد ماست.
آه ، ما هم 30 سال فبل انقلاب کردیم .یک انقلاب بیهوده! اصلا لازم به انقلاب کردن نداشتیم.این شعر مصداق روزگار ماست:
وقتی اصلاح طلبی و ریفرمیسم شبیه هم بودند
وقتی که انقلابی ها خم شدند یا که کم بودند
وقتی ریش ها ته ریش و ریشه ها تیشه شدند
وقتی که باکری ها و همت ها سیاست پیشه شدند
وقتی که آزاد بودیم و آزادی ها شکل درد بودند
وقتی که به سیاست خندیدیم و سیاست به ما خندید
نردبام این جهان ما ومنی ست/ عاقبت این نردبام افتادنی ست / لاجرم آن کس که بالاتر نشست / استخوانش سخت تر خواهد شکست
من یقین دارم که ایران نیز نهایت تا سال 2012 تغییر حکومت خواهد داد. اما بدانیم که فقط تغییر مهم نیست بلکه مهمتر از آن برنامه ریزی برای بعد تغییرات است. موفق باشید
ایران در مسیر تغییر. از 2 سال پیش این تغییر شروع شده و خدا با سقوط دیکتاتورهای قدیمی به مردم ایران بشارت میدهد.
و ما پیروزیم ..............
قسمت فکاهي قضيه بزودي براي همه معلوم خواهد شد؛ و آن وقتي است که استاد سربه نيست شدن امام موسي صدر در ليبي پيدا شوند و فاش شود که حکومت ايران با قذافي در اين قضيه با هم بوده اند!
تلاش کنیم تا عمر این دیکتاتوری به 40 سال نرسد
خدايا كمك كن كه مردم ما هم مثل مردم ليبي از دست ديكتاتور خلاص بشن.
ایشالا نوبت ما هم می رسه
جناب داد ، مطمئن باشید، یک دیکتاتور رفت یکی دیگر جایش را خواهد گرفت ، دموکراسی با بمب و زور کشورهای غارتگر به وجود نمیاد. آمریکا و اروپا فقط به دنبال نفت و گاز لیبی هستند. شما یک کشور به من نشان بدهید که به وسیله آمریکا و انگلیس و یا فرانسه دمکرات شده باشه؟
ارسال یک نظر