در مجلس چهارم (۲۰سال قبل) که اکثریت در اختیار راستگراها (اصولگرایان امروز) بود، از تهران هم یک خانم سی‌و‌چند ساله به مجلس راه یافته بود. این خانم جوان در مقابل زنان دیگر مجلس، لااقل موی صورت نداشت و یک «زن» به نظر می‌رسید. اما آنچه چشم برخی آقایان نماینده را متوجه این خانم می‌کرد، این نکته بود که او هنوز «مجرد» بود.(و از خانواده مشهوری هم بود.) چندین بار از خبرنگاران همکار شنیدم که این خانم از برخی رفتارهای زشت و شبه‌تعرض از طرف برخی نمایندگان آزره شده و به رئیس مجلس (آقای ناطق‌نوری) هم شکوه کرده است. او حتی در جلسات کمیسیون هم بر سر صندلی و فاصله‌گرفتن از برخی آقایان (روحانی یا غیرروحانی) جروبحث کرده بود. آنطور که از یکی از دوستان نماینده شنیدم، این سوءاستفاده‌ها و آزارها باعث شد این خانم پزشک، تن به ازدواجی ناگهانی بدهد! البته مشکلات اینچنینی، پایان نگرفت.
کمیسیون‌های مجلس اغلب بدون حضور خبرنگاران و تا حوالی غروب برگزار می‌شوند. فاصله نمایندگان مرد و زن در کمیسیونها، از فاصله دانشجویان دختر و پسر به مراتب کمتر است. و شیطنت آخوندی برخی نمایندگان هم شگفتی‌انگیز است!
حالا بحث است که «تفکیک جنسیتی هدیه نظام به مردم است!» و هر کسی دارد از «محاسن» این طرح سخنی می‌گوید و حتی حدیث تولید می‌کنند! پرسش و خواسته منطقی این است که این کار اول از «خانه ملت!» آغاز شود.
در عکس بالا که خبرگزاری مهر از صحن علنی مجلس مخابره کرده، آقای ابوطالب نماینده تهران در حال عکاسی یواشکی(!) از یک خانم نماینده است و گپ صمیمانه‌ای هم در کنارشان بین دو نماینده زن و مرد در جریان است!
آیا چنین صحنه‌هایی را در شهرداری و یا دانشگاهها دیده‌اید؟ خب نمایندگان عزیز چرا باید از این «هدیه الهی!» و تفکیک جنسیتی محروم بمانند و آن را از تفکیک در شهرداریها شروع کنند؟! کار به این خوبی(!) چرا نباید قبل از همه، بین زنان و مردان در مجلس انجام شود و بین آنها «پرده عفاف» کشیده شود؟ آیا ساعتها بحث و حضور پر ازدحام نمایندگان «نامحرم!» آن هم در اتاق کمیسیونها، ستون‌های اسلام و دین را نمی‌لرزاند؟! اگر تفکیک جنسیتی در شهرداری و دانشگاهها «مستحب» باشد، من شهادت می‌دهم برای مجلس امری «واجب» است. زیرا خطرات بیشتری در راهروهای پارلمان و اتاق کمیسیونها و حتی مطابق عکس فوق، در خود صحن مجلس وجود دارد که ممکن است نظام ناب اسلامی را به مخاطره بیاندازد. پس این تفکیک را از مجلس شورای اسلامی آغاز کنید و برای رفتن به بهشت، یک بار هم خود نمایندگان پیشقدم شوند.
اما اگر دیدید تفکیک و جداسازی این نمایندگان زن و مرد در یک مجلس ۳۹۰ نفره «ممکن و شدنی» نیست (که نیست)، پس لطفا” این بحث ابلهانه را خاتمه دهید و برای «غیرت دینی» آقای قالیباف یک فکر عاجلی بکنید. و از این بیشتر، مردم و کارکنان شهرداریها و دانشجویان و دیگران را با «متر و معیار شهوت‌هایتان» قضاوت نکنید!
[فیسبوک بابک داد] اینجاست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر