۱۳۹۳ شهریور ۲, یکشنبه

ریختن آب‌یخ یا کمک مالی؟ کدامیک مفیدتر است؟

کمپین سطل‌آب‌یخ (با تمام ارزشی که برای پیشگیری و درمان بیماری ALS دارد)، یک حرکت متناسب با اقلیم خشک و جغرافیای ایرانِ قحطی‌‌زده‌ی ما نیست.
هنرمندان و ورزشکارانِ دوست‌داشتنی ایرانی، بهتر از من می‌دانند که ذخیره آب سد لار و لتیان تهران رو به اتمام است و در بزرگترین منبع تصفیه آب زاینده‌رود هم، همین جمعه یک کامیون گازوییل سقوط کرده و آب بخش بزرگی از اصفهان قطع شده است. در بسیاری از شهرستانها از خرمشهر و چابهار تا شمال کشور، آب لوله‌کشی «قابل آشامیدن» نیست. در روستاهای بی‌شماری هم آب، به وسیله تانکر و در وضعیتی رقت‌انگیز توزیع می‌شود.
ریختن یک سطل آب شُرب، آن هم «آب و یخ» چه آگاهی و اطلاعی درباره بیماری ALS به مردم دیار مصیبت‌زده ما می‌دهد؟! این کمپین در این سوی غربی جهان که حتی تابستان‌هایش هم پرآب و پر باران است، یک توجیه و تأثیری دارد. اما در ایرانی که در پایتخت‌اش هم به زودی آب را جیره‌بندی خواهند کرد، ریختن «سطل‌آب‌یخ» چیست به‌جز یک حرکت لوس، بی‌اثر و بدون نتیجه؟!
سلبریتی‌های ایرانی می‌توانند مبلغی را که در این چالش تعیین شده (ظاهرا پرداخت صد دلار بجای ریختن آب و یخ تعیین شده است) به موسسه خیریه مبارزه با بیماری ALS و یا مؤسسات مشابهی مانند «محک» و... واریز کنند. و جلوی دوربین‌ها هم اعلام کنند که برای مقابله با خشکسالی و همدردی با مردم نقاط کم‌آب کشورمان، «با پرداخت پول» به آن حرکت انسانی می‌پیوندند. آیا این روش، مناسب‌تر و پرفایده‌تر از ریختن آب روی سرمان نیست؟
با احترام به همه خیرخواهانی که تاکنون با دلسوزی برای بیماران ALS، سطل آب‌یخ را روی خود خالی کرده‌اند، از همگان اندکی «تأمل و درنگ» در این‌باره طلب می‌کنم. کشورمان، تشنگان بسیاری دارد. یاحق.
بابک داد
پی‌نوشت: در خبری تأسف‌آور اعلام شد: کوری گرفین، جوان آمریکایی مبتکر «چالش سطل آب یخ» (Ice Bucket)، کمپینی برای حمایت از بیماران ALS، روز جمعه در آبهای منطقه سترایت وارت جزیره «نانتوکیت» در ایالت ماساچوست آمریکا غرق شد.
این روزها افراد مشهور و معروف بسیاری در زمینه های گوناگون، در فعالیت بشر دوستانه جدیدی با عنوان «چالش سطل آب یخ» برای حمایت از افرادی که دچار بیماری موسوم به ALS هستند شرکت می کنند.
در این کمپین، افراد دعوت شده لازم است ظرف ۲۴ ساعت یک سطل آب یخ را بر روی سر خود خالی کنند یا اینکه به جای آن مبلغی پول – معمولاً ۱۰۰ دلار برای مبارزه با بیماری موسوم به ALS اهدا کنند.
روزنامه بوستون گلوب در گزارشی اعلام کرد که کوری گرفین ۲۷ ساله پس از پریدن از ساختمان به آبهای ویژه غواصی در منطقه سترایت وارت، جان خود را از دست داد.
این روزنامه افزود که بسیاری از جوانان در مکانی که گرفین از آن برای آخرین بار به سمت آب پرید ، تجمع کردند. او پیش از مرگ توانست از طریق ابتکار «چالش سطل آب یخ» ۱۰۰ هزار دلار برای مبارزه با بیماری ALS جمع آوری کند.
فیس‌بوک بابک داد اینجاست.

۲ نظر:

ناشناس گفت...

تحلیل بسیار به جا و مناسب بود

ناشناس گفت...

با عرض سلام و بر حسب دانش اندک می توان گفت برای بیرون رفتن از چالش بی آبی گزینه موثر شیرین نمودن آب دریای آزاد است . البته هزینه دارد. در کشور خودمان از زمان شاه تا حالا همیشه در این فکر بوده اند ولی در عمل خیر!