۱۳۸۹ اسفند ۲۵, چهارشنبه

پنجشنبه آخر سال، در كنار خانواده گلهاي پرپر شده باشيم.

فردا «پنجشنبه آخر سال» را با خانواده گلهاي پرپرشده جنبش همدلي كنيم و در كنارشان باشيم. با بازماندگان آن گلهايي كه از ميان گلستان جوانان آگاه ايراني سر برآوردند و به آسمان رفتند تا بهار آزادي را به ارمغان آورند. «بهار طبيعت» را با ياد شهيدان «بهار آزاديخواهي» و در كنار مزار سبزشان و با همدلي با خانواده و بازماندگان محترم آنها گرامي بداريم؛ در اين پنجشنبه آخرسال.
***
باز آمد بهار، با چندين نگار، خرم شد چمن ها، اي ياران برآئيد!
گل شد ني سوار، بلبل بيقرار، در دشت و دمن ها، اي ياران كجائيد؟
اي حبيبان ما، نوبهاران خوش است
جوشش چشمه ها، ابر و باران خوش است
فصل گل، در چمن، پيش سرو و سمن
ياد ياران خوش است
«ياد ياران خوش است»!
شور آزادگي را گر بهاي جان بود
عشق و دلداگي را هم بهاي آن بود!
جوشش گل نگر، در چمن ريشه كن
بيستون شد جهان، ناخن از تيشه كن!
آري اي آدمي عاشقي پيشه كن!
شور بلبل ببين، در گل انديشه كن!
به داغ عاشقان، ببار اي آسمان
چو كاروان روان،
سرشك همرهان
چنين ديده گريان،
چه فارغي اي بهار؛
كه اندرين روزگار،
شوري داري، مشكين باري
به ماتم گلي
نشسته بلبلي غمين
به داغ او
تو اينچنين
چون سبكباران
فارغ از ياران
اي بهار از خزان، فارغند عاشقان
گو خزاني ميا، گو بهاري ممان!
***
عاشقان، عاشقان
نامتان جاودان
بازو بگشاييد به داد ياران
عالم خونين شد به داغ انسان
آري اي آدمي عاشقي پيشه كن
شور بلبل ببين، در گل انديشه كن!
----------------------------------
پي نوشت: عذرخواهي فراوان بابت غيبت چندروزه ام. از دوشنبه قبل به دليل مشكل قلبي و بيماري قند چند روز در بيمارستان بستري بودم و امكان نوشتن نداشتم. عذر تقصير.

۱۶ نظر:

ناشناس گفت...

آقا خدا بد نده
خدا رو شکر که اومدین بیرون
آقای داد هیچ وقت صحبتهایتان و تحلیلهایتان در گفتگو با voa وقتی ماه ها اطلاعات با اون همه ادعاش رو گذاشته بودین سرکار، رو از یاد نمیبریم که بند بند حرف هایتان برای ما زندگی بود

ناشناس گفت...

هر دم از این باغ بری میرسددددددددددددددددد

علی/کردستان گفت...

نقض حقوق بشر اگر توسط اسرائیل و ایالات متحده و کشورهای اروپایی صورت گیرد جنایتی بزرگ است و باید توسط همه محکوم شود. اما اگر مقامات جمهوری اسلامی و نیروهای طرفدار آنها مرتکب این اعمال شوند عین انجام تکلیف الهی توسط سربازان گمنام امام زمان است و سازمان‌های بین‌المللی و کشورهای دیگر نه تنها نباید در این موارد جمهوری اسلامی را محکوم کنند، بلکه باید این رژیم را مورد تقدیر قرار دهند. سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری نیز هنگامی که از حقوق اسلام‌گرایان ایرانی در سال‌های قبل از به دست گرفتن قدرت و اسلام‌گرایان در دیگر کشورها دفاع می‌کنند یا علیه نقض حقوق بشر در اسرائیل بیانیه می‌دهند سازمان‌هایی مستقل‌اند، اما اگر به اسلام‌گرایان انتقادی وارد کنند یک‌باره به مزدوران استکبار و صهیونیسم بین‌الملل تبدیل می‌شوند.

نسرین-تهران گفت...

بابک متاسفانه مردم ما بیش از نصفی مرده اند و به مسائل بی توجه.فقط دنبال چندرغاز «پول میدوند.کسی شجاعت حضور بر سر مزار شهدای سبز را ندارد.

ناشناس گفت...

بابک عزیز سلام

امیدوارم حالت بهتر شده باشد.برایت آرزوی بهبودی دارم و از خدای یکتا می خواهم تو را برای ما حفظ کند.

پاینده باشی عزیز.

حسین گفت...

ایده عالی‌، ایکاش سعادت این کار را داشتم!

bashar گفت...

http://balatarin.com/permlink/2011/3/19/2419982
بهنود رمضانی رو بسیجیا کشتن//
لطفا" این خبر رو اطلاع رسانی کنید// نذارید بین بقیه خبرا گم بشه
ازتون خواهش ميکنم

سیامک/ارومیه گفت...

بابک در آخرین روز سال ۱۳۸۹، مقام‌هاى قضایى ایران شمارى از زندانیان سیاسى و بازداشت‌شدگان رویدادهاى پس از انتخابات ریاست جمهورى در ایران را به طور موقت آزاد کردند. این در حالى است که رئیس قوه قضائیه جمهورى اسلامى پیشتر اعلام کرده بود، به زندانیان سیاسى در نوروز مرخصى داده نمى‌شود.شمار زندانیان سیاسى که نوروز امسال به طور موقت از زندان آزاد خواهند شد، در مقایسه با سال گذشته «کاهش چشمگیرى» دارد و احتمالا تعداد آنها بین ده تا پانزده نفر خواهد بود.متاسفانه احمد زیدآبادی، نسرین ستوده، منصور اسانلو و شماری دیگر از هنگام بازداشت به مرخصی نرفته اند.آقاى نورى‌زاد که روز ۲۷ اسفند با اعضاى خانواده خود ملاقات کرده، همچنین افزوده است: «هفت سین ما اما تماشایى است؛ روى هفت تکه کاغذ جدا جدا مى نویسیم: سپاس شایسته خدا و مردم است، سرمایه ما، آزادگى تاریخى و سربلندى، گره خورده طبع والاى ماست، سلامتى جسم از آنِ ماست، اگر قرین سلامت روح باشد، سازندگى، آنچنان که یک کشور را شایسته زیستن کند، به دست ماست، سحر نزدیک است و سبزینگى با ماست؛ به یقین نوروز گوارایتان.»
منبع : رادیو فردا

کامیار - اراک گفت...

سال نو بر شما بابک عزیز و دوست داشتنی ام مبارک .میدانم که تقریبا یکسال و نیم است که دور از وطنی -حتما گاهی برای بستگانت و دوستانت دلتنگ می شوی - شب میگذرد - مهم این است که سلامتی و در کنار فرزندانت هستی - نه مانند هموطنان بینوایم که از جبر روزگار در سلول های متعفن زندان دیکتاتور پیرمان محروم از نور روشنی بخش بهارند.

مریم - یزد گفت...

سلام بابک جان بهار 90 را به تو و فرزندان عزیزت تبریک می گویم. امیدوارم سال جدید در سلامتی کامل باشی و خبرهای نگران کننده ای مثل کسالت-بستری شدنت در بیمارستان-دیابت ... را نبینم. لطفا احتیاط کن و مراقب باش ماموران حیوان صفت رژیم صدمه ای به تو و زبانم لال فرزندانت نرسانند. ببخش آقای داد که اول نوروز این حرف های ناخوشایند را برایت نوشتم. دوستت داریم بابک جان

morteza گفت...

سال جدید تقریبا از راه رسید. اما حیف که هموطنان شجاعمان کنارمان نیستند.دلم برای خانواده هایشان و آه دل مادرانشان میسوزد.نمونه اش ميرصيافی وبلاگ نويس ايرانی است.دو سال پيش در روز ۲۷ اسفند ۱۳۸۷، اميدرضا ميرصيافی وبلاگ نويس ايرانی در زندان اوين تهران جان خود را از دست داد. و کسان دیگر در سال 88 - 89میدانم نباید در سال نو حرف ناراحت کننده زد. افسرده نیستم و کاملا از روشنی بهار شادکامم. فقط نمی خواهم یاد هموطنان ستم دیده ام از ذهنم فراموش شود. وای بر ما اگر فراموششان کنیم.راستی سال نو مبارک بابک !

ناشناس گفت...

سلام. امید که خوب و سلامت باشید. سال 1390 سال سرنوشت ساز برای ایران و کشورهای به خروش آمده بر شما و دوستان سبزمان مبارک. به امید روزهای شاد و سبز برای همه انسانها

علی گفت...

در چنین روزی- در جشنی که همانند پلی میان گذشته و آینده گسترده است- می خواهم سخنانم را با نقل قولی از شاعر سیمین بهبهانی، زنی که سخنانش جهان را به لرزه افکنده اند، حتی اگر از سفر او فرای مرزهای ایران جلوگیری به عمل آمده است، پایان دهم: «اگر چه پیرم ولی هنوز مجال تعلیم اگر بود/ جوانی آغاز می کنم کنار نوباوگان خویش/ حدیث حب الوطن ز شوق بدان روش ساز می کنم/ که جان شود هر کلام دل چون برگشایم دهان خویش.»
سال نو مبارک

سرزمین آریایی - زیر یوغ گفت...

تا بوده باعث بد بختیامون اول خودمون بودیم بعد روسیه بوده بعدش انگلیس نمی دونم واسه چی میگن مرگ بر امریکا !

امیدوار گفت...

انقلاب ۵۷ در طی مدت
۶ ماه فراگیر شد، برای همین هم به بیراه کشیده شد. این انقلاب اگر پیروز شود که میشود احتمال کمتری برای به خطا رفتن دارد زیرا نهال ان
خوب آبیاری شده و مردم تمام مسیر ها را پیموده اند. زمانه هم زمانه ی دیگریست. عصر عصر دهکده ی جهانیست، و بزرگترین دشمن
پیشرفت ایران که همانا تعصب مذهبی است ( با مذهب اشتباه گرفته نشود) رنگ باخته است. ایسم هایی چون کمونیسم و مارکسیسم و آخوندیسم ! هم پوچی خود را
اثبات کرده اند. تنها یک راه میماند و ان هم دموکراسی است و بس. در این میان ملت ایران هم باید هوشیار باشد که هر پوچی را به نام دموکراسی به او نفروشند.

ali گفت...

در خرابات مغان نور خدا میبینم
این عجب بین که چه نوری ز کجا میبینم